Lęk społeczny, to lęk przed byciem krytycznie ocenianym przez inne osoby w grupie społecznej. Często te grupy składają się z nieznajomych lub osób, których nie znasz zbyt dobrze. Odczuwasz lęk przed byciem postrzeganym jako nieciekawy, nerwowy lub dziwny i wydaje Ci się, że inni to postrzegają. Ponieważ tak bardzo skupiasz się na własnych reakcjach lękowych, tym, czego się boisz – zamykasz się, stajesz się cichy, wycofujący się, nie jesteś w stanie funkcjonować społecznie.

Uogólnione zaburzenie lękowe to lęk zgeneralizowany na wiele sytuacji. Osoby z uogólnionym lękiem martwią się o to samo, co wszyscy inni (np. choroba, finanse, przyszłe wydarzenia), ale niepokój płynie swobodnie i jest obecny prawie przez cały czas. Niepokój, niemożność odprężenia się, napięciowy ból głowy, nerwowość, drażliwość to tylko niektóre z objawów fizycznych. 

Ataki paniki to nawracające ataki lęku panicznego, które są nieprzewidywalne. Nie wiadomo, kiedy i gdzie mogą wystąpić. Wiele osób zatem rozwija zachowania unikające (agorafobia); przestają wchodzić w sytuacje, które mogą wywołać ataki paniki. Może to prowadzić do tego, że ludzie boją się korzystać z transportu publicznego, chodzić do kina, chodzić do pracy, chodzić do sklepu. Niektórzy są całkowicie odizolowani w swoich domach.